Çanakkale Cepheleri, I. Dünya Savaşı sırasında İtilaf Devletleri'nin Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti İstanbul'u ele geçirmek, Rusya'ya deniz yoluyla yardım ulaştırmak ve Osmanlı İmparatorluğu'nu savaş dışı bırakmak amacıyla başlattığı harekâtlardır. Bu harekâtlar iki ana cephede gerçekleşmiştir:
Gelibolu Yarımadası Cephesi (Kara Harekatı): İtilaf Devletleri'nin askerî birlikleri, Gelibolu Yarımadası'na çıkarma yaparak Osmanlı savunmasını yarmayı hedeflemiştir. Ancak, Türk askerinin güçlü direnişi ve stratejik savunma taktikleri sayesinde bu girişim başarısız olmuştur. Özellikle Mustafa%20Kemal%20Atatürk'ün komutasındaki birliklerin Anafartalar'daki başarısı, cephenin kaderini değiştirmiştir.
Çanakkale Boğazı Cephesi (Deniz Harekatı): İtilaf donanması, Çanakkale%20Boğazı'nı geçerek İstanbul'a ulaşmayı amaçlamıştır. Ancak, Osmanlı'nın boğazdaki mayın hatları ve tabyaları, İtilaf donanmasına büyük kayıplar verdirmiş ve denizden geçiş girişimini engellemiştir. Nusret Mayın Gemisi'nin döşediği mayınlar bu başarıda büyük rol oynamıştır.
Çanakkale Cepheleri, Türk tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Türk askerinin kahramanca mücadelesi ve vatanseverliği, savaşın kazanılmasında belirleyici olmuştur. Ayrıca, Çanakkale%20Zaferi, Türk Kurtuluş Savaşı'na zemin hazırlamış ve Türk milletinin bağımsızlık inancını pekiştirmiştir.